Platon ruhun temelini hayattan aldığını savunmuştur. Yani ona göre ruh bütün işini kendi kendine görebilme yetkisine sahiptir. Beden ölümlüdür ancak ruh ezeli ve ebedidir. Bedeni insanın özü olarak kabul eder ve beden ölse bile ruh varlığını devam ettirecektir. Aslında ruh tamamen tanrısal yapıdadır.
Ancak durum Aristotales'e göre çok farklı ilerlemektedir. Ruh ölümlüdür ve bedenin bir formudur. Ne ezeli ne ebedidir. Beden madde, ruh ise bu maddenin formudur, özüdür. Ruh bedene hareket verir. Yani ruh yönetici ise beden onun kuklasıdır. Ancak beden öldüğünde ruhta ölecektir. Ölümsüzlüğün imkanı olmadığını da bu şekilde belirtmektedir.
